داروسازان در آستانه اعتراضات گسترده به دلیل تأخیر در پرداخت مطالبات
داروخانههای کشور در بحران جدی ناشی از تأخیر طولانی در پرداخت مطالباتشان توسط سازمان تأمین اجتماعی قرار گرفتهاند. این تأخیرها که به چند ماه رسیده، باعث شده است که داروخانهها با مشکلات جدی مالی از جمله نبود نقدینگی برای خرید دارو و انباشت چکهای برگشتی مواجه شوند.
در پی این وضعیت، انجمن داروسازان ایران در جلسهای با مدیران سازمان تأمین اجتماعی، خواستار تسویه فوری بدهیها و اصلاح نظام پرداختها شد. داروسازان تهدید کردهاند که در صورت عدم پاسخگویی مناسب، اقدامات جدی مانند تحریم شرکتهای توزیع دارو و تعلیق قرارداد با بیمههای پایه را انجام خواهند داد.
دلایل این بحران:
- تأخیر طولانی در پرداخت مطالبات: سازمان تأمین اجتماعی به دلایلی مانند محدودیتهای اعتباری و حجم بالای مطالبات معوقه، نتوانسته است به تعهدات خود در قبال داروخانهها عمل کند.
- نبود نقدینگی در داروخانهها: این تأخیرها باعث شده است که داروخانهها با مشکل جدی تامین نقدینگی برای خرید دارو مواجه شوند.
- اختلال در زنجیره تامین دارو: در صورت ادامه این وضعیت، بیماران با مشکل دسترسی به داروهای مورد نیاز خود مواجه خواهند شد.
خواستههای داروسازان:
- تسویه فوری بدهیها: داروسازان خواستار پرداخت فوری حداقل دو ماه از معوقات پرداخت شده توسط تأمین اجتماعی در مدت ده روز آینده هستند.
- اصلاح قراردادها: داروسازان خواستار اصلاح قراردادهای خود با تأمین اجتماعی و اعمال جریمه برای تأخیر در پرداختها هستند.
- برنامهریزی دقیق برای پرداختهای آینده: داروسازان خواستار تعیین یک برنامه زمانی مشخص برای پرداختهای آتی هستند تا از تکرار این مشکل در آینده جلوگیری شود.
اقدامات احتمالی داروسازان:
در صورت عدم پاسخگویی مناسب تأمین اجتماعی، داروسازان تهدید کردهاند که اقدامات جدی مانند:
- تشکیل کمپین عدم خرید از شرکتهای توزیع خاصی
- آغاز فرایند شکایات خصوصی از تأمین اجتماعی
- تعلیق قرارداد با بیمههای پایه
را انجام خواهند داد.
پیامدهای این بحران:
این بحران میتواند عواقب جدی برای بیماران، داروخانهها و نظام سلامت کشور داشته باشد. از جمله این عواقب میتوان به اختلال در دسترسی بیماران به دارو، ورشکستگی داروخانهها و افزایش هزینههای درمان اشاره کرد.
نتیجهگیری:
بحران بدهیهای تأمین اجتماعی به داروخانهها، یک مشکل جدی است که نیازمند توجه فوری مسئولان است. برای حل این مشکل، باید راهکارهای اساسی و بلندمدتی اتخاذ شود تا از تکرار چنین بحرانهایی در آینده جلوگیری شود.