در نخستین گام از همکاری مشترک بین انجمن علمی کاردرمانی ایران و سازمان بهزیستی کشور، تفاهمنامهای امضا شد که افق تازهای در عرصه مراقبت از سالمندان به روی ما میگشاید. این تفاهمنامه فراتر از یک سند رسمی است و نشاندهنده عزم جدی برای تبدیل تجربیات علمی و تخصصی کاردرمانگران به خدمت ملموس در زندگی روزمره سالمندان است.
ضرورت توجه به تحولات جمعیتی و چالشها
با افزایش سهم جمعیت سالمندان در ترکیب جمعیتی ایران، مسائل مربوط به کیفیت زندگی و استقلال این گروه از افراد پررنگتر شده است. دغدغههای روزمرهای مثل کاهش توانایی حرکتی، اختلال در انجام فعالیتهای خودیاری و نیاز به حمایتهای اجتماعی، همهگی تلنگری است برای برنامهریزان بهداشتی تا رویکردهای فعلی را بازاندیشی کنند.

نقش کاردرمانی در بهبود کیفیت زندگی
کاردرمانگران با تکیه بر رویکردهای تخصصی میتوانند:
- تشخیص زودهنگام کاهش تواناییهای حرکتی و عملکردی
- طراحی برنامههای تمرینی فردمحور برای تقویت استقلال در فعالیتهای روزانه
- آموزش خانواده و مراقبان برای پشتیبانی مؤثر از سالمند
- بهرهگیری از فناوریهای کمکی (وسایل حمایتی، اپلیکیشنهای پیگیری سلامت)
سازوکار اجرای طرح ملی
- تشکیل کارگروههای تخصصی استانی برای ارزیابی اولیه وضعیت سالمندان
- برگزاری دورههای آموزشی متمرکز برای کارشناسان بهزیستی و کاردرمانگران
- راهاندازی سامانهی ثبت و پیگیری نتایج پایش سلامت سالمندان در سطح کشور
مزایای مشارکت جامعه علمی و مردمی
- ارتقای دسترسی سالمندان به خدمات پیشگیرانه و بازتوانی
- کاهش بار مراقبتی بر خانوادهها و مراکز درمانی
- توسعه دانش کاربردی کاردرمانی و تقویت پژوهشهای بومی
- ترویج فرهنگ همیاری بین نسلی و تقویت سرمایه اجتماعی
با گامی که امروز برداشتهایم، چشماندازی از جامعهای مینگاریم که در آن سالمندان نه تنها «نگهداری» میشوند، بلکه به عنوان اعضای فعال و باارزش خانواده و اجتماع دیده میشوند. همکاری میان انجمن علمی کاردرمانی و سازمان بهزیستی فرصتی است برای تحقق این تصویر و گسترش مدلهای نوآورانه در مراقبت از سالمندان. آیندهای را تصور کنیم که هر سالمند با اطمینان خاطر و توانمندی، مسیر زندگی را با کیفیت و استقلال بیشتری بپیماید.