چرا «آسیب کولهپشتی» اهمیت دارد؟
استفاده از کولهپشتی نامناسب در سن رشد میتواند منجر به «آسیب کولهپشتی» شود و سلامت ستون فقرات و سیستم قلبیعروقی کودکان را تحت تأثیر قرار دهد. بر اساس گزارش آکادمی پزشکان اطفال آمریکا، بیش از ۸۰ درصد دانشآموزان در مقطعی از دوران مدرسه دچار درد کمر یا گردن شدهاند که بخش قابلتوجهی از آن ناشی از حمل کولهپشتی سنگین و غیراستاندارد است.
عوارض «آسیب کولهپشتی» بر بدن کودکان
«آسیب کولهپشتی» در کوتاهمدت با علائمی مانند درد شانه، گردن و ناحیه کمری بروز میکند و در بلندمدت میتواند به ناهنجاریهای اسکلتی، افزایش گودی کمر (لوردوز) و حتی تغییرات نامطلوب وضعیت تنفس و ضربان قلب منجر شود. مطالعات حوزه ارگونومی دانشگاه میشیگان نشان دادهاند که خمیده شدن مداوم به جلو برای تحمل وزن کوله، میزان ظرفیت ریهها را تا ۱۰ درصد کاهش میدهد و میتواند خستگی زودرس و اختلال در تمرکز تحصیلی را به همراه آورد.

نشانههای «آسیب کولهپشتی»
- درد و سفتی ماهیچههای پشت و شانه هنگام یا بعد از مدرسه
- حالت خمیده بدن یا قوز کردن مداوم و انحنای غیرطبیعی ستون فقرات
معیارهای انتخاب «کولهپشتی مناسب»
برای جلوگیری از «آسیب کولهپشتی»، هنگام خرید باید ویژگیهای زیر را رعایت کنید:
- وزن کولهپشتی پُر نباید بیش از ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن بدن دانشآموز باشد.
- بندهای پهن (۵–۷ سانتیمتر) با بالشتک نرم و بند کمری برای تثبیت وزن.
- پشتی کوله دارای بالشتک در ناحیه کمر و انطباق با منحنی طبیعی ستون فقرات.
- ارتفاع کولهپشتی از شانه تا روی لگن و عرض آن متناسب با شانههای کودک.
با رعایت اصول ارگونومی در انتخاب و بستهبندی کولهپشتی، میتوانید خطر «آسیب کولهپشتی» را کاهش داده و روزهای مدرسه را برای فرزندتان به تجربهای راحت و سالم تبدیل کنید.