مرگ مغزی یک مادر در سمنان به آغازی دوباره برای بیماران نیازمند پیوند عضو تبدیل شد. خانواده این زن که تنها چهار ماه پیش پدرشان را از دست داده بودند، با تصمیمی بزرگ اعضای بدن او را اهدا کردند تا بیماران چشمانتظار، فرصت دوبارهای برای زندگی پیدا کنند.
آغاز ماجرا با نارسایی کلیوی
۲۳ مهرماه امسال، سیدزهرا خاتمی که سالها از نارسایی کلیوی رنج میبرد، به دلیل وخامت حال به بیمارستان کوثر سمنان منتقل شد. او پس از انجام دیالیز، دچار خونریزی مغزی شد و سطح هوشیاریاش به شدت کاهش یافت. پزشکان پس از دو روز مراقبت ویژه، مرگ مغزی او را تأیید کردند.

تصمیم دشوار خانواده برای اهدای عضو
سمانه مونسان، دختر این مادر، میگوید: «مادرم از مدتها قبل به دلیل ترس از دیالیز درمان را به تعویق انداخته بود. در نهایت وقتی پذیرفت، خیلی زود دچار خونریزی مغزی شد. باور مرگ او برای ما که تنها چند ماه قبل پدرمان را از دست داده بودیم، بسیار سخت بود.» با وجود این شرایط دشوار، خانواده خاتمی تصمیم گرفتند به وصیت نانوشته مادر عمل کنند. او پیشتر به دنبال دریافت کارت اهدای عضو بود و همین موضوع باعث شد خانواده با رضایت کامل اعضای بدنش را اهدا کنند.
نجات بیماران با اهدای عضو
پیکر این مادر به بیمارستان سینای تهران منتقل شد و کبد او به بیماران نیازمند پیوند زده شد. خانواده میگویند این تصمیم هرچند سخت بود، اما آرامشی عمیق برایشان به همراه داشت. سمانه مونسان تأکید میکند: «احساس میکنیم مادرم هنوز زنده است و در بدن دیگری به زندگی ادامه میدهد.»
اهمیت فرهنگ اهدای عضو در ایران
کارشناسان حوزه سلامت بارها تأکید کردهاند که فرهنگسازی در زمینه اهدای عضو میتواند جان هزاران بیمار نیازمند پیوند را نجات دهد. هر فرد مرگ مغزی در صورت اهدای اعضا میتواند زندگی چند بیمار را نجات دهد و کیفیت زندگی بسیاری دیگر را بهبود بخشد.
جمعبندی
ماجرای اهدای عضو مادر سمنانی نشان میدهد که حتی در دل غم و اندوه، میتوان با تصمیمی انسانی و بزرگ، زندگیهای تازهای آفرید. این اقدام نه تنها بیماران نیازمند را نجات داد، بلکه برای خانواده داغدار نیز معنای تازهای از ادامه حیات مادرشان به همراه آورد.
