مطالعهای تازه نشان میدهد که ورزش هوازی مانند پیادهروی، دوچرخهسواری و شنا، مؤثرترین روش برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو در بیماران مبتلا به آرتروز است. این فعالیتها بهعنوان درمان خط اول برای مدیریت این بیماری توصیه میشوند و میتوانند کیفیت زندگی بیماران را به شکل چشمگیری ارتقا دهند.
آرتروز زانو؛ بیماری شایع و ناتوانکننده
آرتروز زانو یکی از بیماریهای شایع مفصلی است که در آن غضروف زانو به مرور زمان تحلیل میرود. این بیماری با درد، التهاب و کاهش توان حرکتی همراه است و بر اساس آمار، حدود ۳۰ درصد از افراد بالای ۴۵ سال نشانههای آن را در تصاویر رادیولوژی نشان میدهند. بسیاری از بیماران علاوه بر درد، با محدودیتهای حرکتی جدی مواجه میشوند که زندگی روزمره آنها را دشوار میکند.

نتایج تحقیق جدید درباره ورزش هوازی
این پژوهش که در نشریه معتبر BMJ منتشر شده و بر پایه بررسی ۲۱۷ کارآزمایی بالینی انجام گرفته، شش نوع ورزش مختلف را مورد ارزیابی قرار داده است. نتایج نشان میدهد:
- ورزشهای هوازی مانند پیادهروی، دوچرخهسواری و شنا بیشترین تأثیر را در کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو داشتهاند.
- این ورزشها نهتنها در کوتاهمدت مؤثرند، بلکه در بلندمدت نیز موجب افزایش ظرفیت حرکتی و بهبود پایدار عملکرد مفصل میشوند.
- سایر ورزشها مانند تمرینات انعطافپذیری، تقویتی، ذهن-بدن و عصبی-حرکتی نیز مفید بودهاند، اما در مقایسه با ورزشهای هوازی تأثیر کمتری در کاهش درد داشتهاند.
توصیه به بیماران مبتلا به آرتروز زانو
محققان تأکید میکنند که ورزشهای هوازی باید بهعنوان درمان اولیه آرتروز زانو در نظر گرفته شوند. این فعالیتها بهویژه برای کاهش درد و افزایش توان حرکتی بیماران بسیار مؤثر هستند. در صورتی که انجام ورزشهای هوازی به دلیل شرایط جسمانی دشوار باشد، سایر فعالیتهای ساختاریافته میتوانند جایگزین مناسبی باشند.
ایمنی و مزایای پایدار ورزش هوازی
یکی از نکات مهم این تحقیق، ایمنی بالای ورزشهای بررسیشده است. هیچیک از این فعالیتها عوارض جانبی خاصی نداشته و برای بیماران مبتلا به آرتروز زانو ایمن محسوب میشوند.
مزایای ورزش هوازی برای بیماران آرتروزی شامل:
- کاهش درد و التهاب مفصل
- بهبود دامنه حرکتی و توانایی انجام فعالیتهای روزمره
- افزایش کیفیت زندگی و کاهش وابستگی به داروهای مسکن
جمعبندی
این مطالعه نشان میدهد که ورزش هوازی برای آرتروز زانو نهتنها یک روش غیرتهاجمی و ایمن است، بلکه میتواند بهعنوان درمانی پایدار برای کنترل علائم بیماری مورد استفاده قرار گیرد. بیماران با گنجاندن فعالیتهای سادهای مانند پیادهروی یا دوچرخهسواری در برنامه روزانه خود، میتوانند درد را کاهش داده، حرکت خود را بهبود بخشند و زندگی فعالتری داشته باشند.